گویا عده ای در مملکت ما بنا را بر این گذاشته اند که هر کاری از سوی دولت آقای احمدی نژاد انجام می گیرد بکوبند و کاری هم به این ندارند که آیا این کار به نفع ملت ایران هست یا نیست .
آقایانی که سفر رئیس جمهور سابق ایران ،آقای خاتمی به فرانسه و یا سفر ایشان به سازمان ملل را یک اعجاز تاریخی و در جهت تنش زدایی عنوان می کردند امروز سفر سران کشورهای حاشیه دریای خزر به ایران و مذاکره با مسئولین بلند پایه کشورمان را بی فایده عنوان می کنند.
بعد از سقوط شوروی سابق رئیس جمهور روسیه برای اولین بار و آن هم در شرایطی که آمریکا و دولت های غربی آن همه کشور ما را تهدید به تحریم می کنند و ادعا دارند که کشور ایران در انزوای سیاسی ! قرار گرفته ،به ایران سفر کرد و در این اجلاسیه شرک کرد.
انسان با خواندن تحلیل های بعضی مطبوعات که از سیاست فقط غرض ورزی و از سیاستمداران فقط ماکیاولی را می شناسند انسان را متاثر می کند.
یک نمونه از این تحلیل ها را می توان در شماره انمروز روزنامه اعتماد ملی مشاهده کرد آقای رئیس‌جمهور، ورودتان به سعدآباد مبارک - [جواد دلیری]
آقایان که نتوانسته اند از دولتی که تا به حال متهمش می کردند که ایران را در صحنه جهانی منزوی کرده است در این مورد انتقاد کنند بحث را به مباحث حاشیه ای کشانده و استقبال آقای احمدی نژاد از آقای پوتین در سعد آباد را عدول آقای احمدی نژاد از مواضع پیشین عنوان کرده اند:
نویسنده این مقاله !در قسمتی از نوشته اش می نویسد:
سرانجام رئیس‌جمهور محترم به هر دلیل (امنیتی، سیاسی، فرهنگی و ...) مجموعه کاخ سعدآباد را بر خیابان پاستور و فلسطین ترجیح دادند و از رئیس‌جمهور روسیه استقبال کردند، جای خوشبختی و خوشحالی دارد، چرا که مردم ایران به <میهمان‌نوازی> مشهورند و رئیس‌جمهور آنها نیز باید به همان سنت از میهمانان خود استقبال کند. اکنون سوال این است که چرا تاکنون این رسم میهمان‌نوازی به نحو مناسب صورت نگرفته است؟ خسارت‌‌های این دو سال و اندی که به <سنت ایرانیان>، لطمه زده را چه کسانی می‌پردازند؟ آیا حضور و استقبال در کاخ سعدآباد زیبنده‌تر بود یا حضور در خیابان‌های پاستور و فلسطین؟
نویسنده محترم این مقاله استقبال از یک میهمان خارجی در خیابان های پاستور یا فلسطین را خلاف روح مهمان نوازی ایرانیان دانسته و به زعم خود ادعای خسارت نموده که ای داد و ای بیداد که جواب این بی حرمتی ها به جهانیان در این دو سال را چه کسی خواهد داد!
جای بسی خوشحالی است که مسئولین حزب اعتماد ملی از جمله آقای کروبی محوریت حضرت امام خمینی (رض)را منکر نشده اند و علی الظاهر ادعای ادامه خط امام را دارند!!!
از حضرات باید پرسید آیا استقبال از سفرای شوروی سابق در منزل امام در سال ۱۳۶۷ که در پی پیام تاریخی امام رخ داد و نیز دست ندادن امام با سفیر شوروی خلاف میهمان نوازی حضرت امام و ایرانیان بوده ؟ و یا پذیرش نماینده پاپ توسط امام خمینی(رض) در قضیه گروگان گیری جاسوسان آمریکایی در سال ۱۳۵۸ در حالی که در آن زمان امام هیچ کس را در این مسئله به حضور نمی پذیرفتند عدول امام از مواضع قبلیشان بود؟
همه ما می دانیم که هدف شما رسیدن به قدرت به هر قیمتی است و برای رسیدن به این هدفتان حتی حاضرید منافع ملی کشورتان که همیشه از آن دم می زنید را قربانی امیال نفسانی خود کنید.
مشکل را در کاخ سعد آباد و یا در خیابان پاستور جستجو نکنید مشکل در نا مشروع بودن آن چیزی است که به خاطرش خودتان را به آب و آتش می زنید.
|
|
